راهبردهای درمانی اضطراب اجتماعی

چندین مدل شناختی و رفتاری متفاوت برای توضیح اختلال اضطراب اجتماعی ارایه شده‌اند. درمانی که بیش از همه مورد مطالعه قرار گرفته است و احتمالاً موثرترین روش درمان برای فوبی‌هاست، رفتاردرمانی است (لیهی و هال‌اند، 1385). در ادامه روش‌های درمانی گوناگون برای اختلال اضطراب اجتماعی را مورد بررسی قرار می‌دهیم.

 

 

 

دارو درمانی 
رویکرد زیستی سنتی تغییرات در سطوح انتقال‌دهنده عصبی از جمله گذرگاه‌هایی در مغز که گابا، سروتونین، دوپامین و نوراپی نفرین را شامل می‌شوند را بررسی می‌کند. چندین طبقه مختلف از داروها برای
درمان اختلال اضطراب اجتماعی مورد مطالعه قرار گرفته است (لیریارد  و فالستی ،1995؛ پوتز  و دیودیسون ، 1995؛ به نقل از معماریان، 1390).

 

 

داروهایی چون سرترالین (زولوفت) و پاروکستین (پاکسیل) و بنزودیازپین در کوتاه مدت موثر واقع می‌شوند، مخصوصاً هنگامی که با درمان شناختی رفتاری ترکیب شده باشند (لیهی و همکاران، 2001)؛ اما به جز عوارض جانبی، مشکل اساسی همه این داروها عود است. داروها حتی با بهترین حمایت وقتی متوقف می‌شوند، میزان زیادی عود نشان می‌دهند. مطالعات درمان‌های دارویی برای هراس اجتماعی نسبت به دیگر اختلالات اضطرابی با کندی بیشتری روبه رو بوده است.

 

 

 

 لیبوویتز و مارشال در سال 1995 معتقد بودند که این امر به نشانه‌های هراس اجتماعی بازمی‌گردد که به عنوان یک گونه‌ای از شخصیت یا کم‌رویی و یا پدیده شبیه به هراس اجتماعی تعمیم یافته درنظر گرفته می‌شدند و به خاطر این مسایل و به خاطر اینکه خود هراس اجتماعی تا سال 1980 در DSM به عنوان یک اختلال مجزا طبقه بندی نشده بود و کمتر شاهد درمان‌های دارویی بودیم با این وجود با گسترش علم در زمینه دارویی در حال حاضر بازدارنده‌های جذب مجدد سروتونین مثل پاروکستین به عنوان داروی خط اول درمان هراس اجتماعی در نظر گرفته می‌شود. تقریباً 60 درصد از بیماران تحت تاثیر بازدارنده‌های مونوآمین اکسیداز (MAOIs) بهبود می‌یابند؛ اما این اثر موقتی است و زمانی که دارو قطع می‌شود میزان بازگشت بالاست (هالجین  و ویتبورن ، 1999).

 

 

 

 

 


فهرست مطالب
1-5- تعریف مفهومی اصطلاحات و متغیرها     10
1-5-1- اختلال اضطراب اجتماعی  
2-1-1-اختلال اضطراب اجتماعی      16
2-1-1-1-شیوع اختلال اضطراب اجتماعی      17
2-1-1-2-تفاوت‌های جنسیتی در اضطراب اجتماعی     18

سبب شناسی اختلال اضطراب اجتماعی و بررسی مدل های آن

2-1-1-3-1- تبیین‌های روان پویشی     19
2-1-1-3-2- تبیین‌های انسانی نگر و هستی نگر     19
2-1-1-3-3- تبیین‌های رفتاری     19
2-1-1-3-4- تبیین‌های شناختی     20
2-1-1-3-4-1- الگوی طرحواره‌ای بک     20
2-1-1-3-4-2- مدل کلارک و ولز (1995)      22
2-1-1-3-4-3- مدل راپی و هیمبرگ (1995)     23
2-1-1-3-4-4- مدل هافمن و بارلو (2002)     24
2-1-1-3-4-5- تبیین‌های مبتنی بر عوامل فرهنگی- اجتماعی     25
2-1-1-3-4-6- تبیین‌های زیستی      26
2-1-1-3-4-7- مدل کیمبرل (2008)     27
2-1-1-3-4-8-  نظریه تکاملی اضطراب اجتماعی گیلبرت      28
2-1-1-3-4-9- مدل راپی و اسپنس (2004)     28

2-1-1-4- راهبردهای درمانی اضطراب اجتماعی     31

2-1-1-4-1-دارودرمانی     32
2-1-1-4-2-روان درمانی     33
2-1-1-4-2-1- رفتاردرمانی     33
2-1-1-4-2-1-1- حساسیت زدایی تدریجی     33
2-1-1-4-2-1-2- مواجهه درمانی      34
2-1-1-4-2-1-3- آموزش مهارت¬های اجتماعی      34
2-1-1-4-2-2- شناخت درمانی      35    
2-1-1-5-همایندی      37

مقایسه اختلال اضطراب اجتماعی با دیگر سازه ها

2-1-1-6-1- اختلال اضطراب اجتماعی و کم‌رویی     38
2-1-1-6-2- اختلال اضطراب اجتماعی و آگورافوبیا     39
2-1-1-6-3- اختلال اضطراب اجتماعی و اضطراب طبیعی     40
2-1-1-6-4- اختلال اضطراب اجتماعی و اختلال شخصیت اجتنابی    41

2-2- پیشینه عملی      
2-3- سوالات  پژوهش     

فهرست منابع و مآخذ 
منابع فارسی     
منابع انگلیسی